Een juridisch voordeel van Russische roulette is dat, in tegenstelling tot andere duelleren, de verliezer het leven laat. Dit kan ertoe leiden dat de winnaar in bepaalde rechtsgebieden niet strafrechtelijk kan worden vervolgd, wat de hele situatie nog controversiëler maakt.

Het eerstbekende gebruik van de term komt uit het verhaal Russian Roulette, geschreven door Georges Surdez in de Collier's Illustrated Weekly van 30 januari, 1937, wat het spel meer algemene bekendheid gaf en de verraderlijke allure van deze praktijk accentueert.

Er bestaan bovendien twee veelgebruikte varianten van Russisch Roulette. We gaan er hier van uit dat het spel gespeeld wordt door twee spelers, waarbij er één kogel in een trommel met zes kamers wordt geplaatst, en na het draaien van de trommel, de kans dat de kogel in een van de zes kamers zit volledig willekeurig is. Deze onvoorspelbaarheid voegt enkel maar meer spanning toe aan het spel.

In de wereld van het bedrijfsleven staat Russische roulette ook synoniem voor een strategische zet waarin aandeelhouders van een vennootschap de besluitvorming kunnen blokkeren. Wanneer een of meerdere aandeelhouders met voldoende aandelen de controle over de beslissing hebben, kan er een patstelling ontstaan, waar vaak gebruik gemaakt wordt van een Russische roulette-bepaling in de statuten of joint venture-overeenkomsten. Deze situatie kan leiden tot een benarde positie voor de aandeelhouder die een te hoge prijs vraagt, omdat hij gedwongen kan worden de aandelen tegen die prijs over te nemen, terwijl een te lage prijs kan resulteren in een zeer voordelige overname door de andere partij. Het gevaar hiervan is dat, als geen van de aandeelhouders de bepaling inroept, de impasse nooit doorbroken zal worden, wat de hele onderneming in een crisis kan storten.